องผู้กำกับการตำรวจเตียว โก ซิง อายุ 24 ปี เมื่อเธอเข้าร่วมกองกำลังตำรวจสิงคโปร์ (SPF) ในปี 2555 โดยย้ายจากสำนักงานในหน่วยงานรัฐบาลอื่น เธอไม่ต้องการถูก “กักขังอยู่แต่ในที่ทำงาน” วิศวกรรมสิ่งแวดล้อมกล่าว และเธอยังได้รับแรงบันดาลใจจากเพื่อนหญิงที่เข้าร่วมกองกำลังก่อนหน้าเธอ เป็นเรื่องน่ายินดีเมื่อผลการสอบสวนมีผลกระทบต่อผู้ที่ตกเป็นเหยื่อ – ฉันได้ให้การปิดปากต่อผู้ที่ตกเป็นเหยื่อเมื่อคดีอาชญากรรมได้รับการแก้ไขเธอเริ่มต้นจากการเป็นเจ้าหน้าที่สอบสวนที่เกี่ยวข้องกับคดีต่างๆ ตั้งแต่คนหายไปจนถึงการโจรกรรม จากนั้นก็เป็นหัวหน้าทีมสายตรวจก่อนจะไปจัดการงานด้านนโยบาย
ในที่สุดเธอก็พบว่าเธอทำงานสืบสวนได้
จึงไม่แปลกใจเลยที่ตำแหน่งปัจจุบันของเธอตั้งแต่เดือนตุลาคม 2018 จะอยู่กับแผนกสืบสวนพิเศษ (SIS) ในแผนกสืบสวนคดีอาญา (CID)
ในการพบกันครั้งแรก สาววัย 34 ปีคนนี้ดูจริงจังเหมือนที่คุณคาดหวังให้เธอเป็น เมื่อพิจารณาจากลักษณะงานของเธอ
แต่เธอก็แสดงด้านที่เบิกบานใจเช่นกัน โดยบอกว่าเธอ “แตกต่างกันมาก” ในการทำงานและชีวิตส่วนตัวของเธอ “ในชีวิตส่วนตัวของฉัน ฉันขี้เกียจมาก เพราะฉันแค่ไม่อยากคิดและตัดสินใจ” เธอหัวเราะ
DSP Teo ระหว่างการเดินทางกับครอบครัวที่ประเทศญี่ปุ่นในเดือนพฤษภาคม 2018 ไม่กี่เดือนก่อนที่เธอจะเข้าร่วมแผนกสืบสวนคดีพิเศษของแผนกสืบสวนคดีอาชญากรรม (ภาพ: เตียวเกาะสิงห์)
คุณสามารถพูดได้ว่าความรู้สึกของเธอนั้นเข้าใจได้อย่างสมบูรณ์ – เมื่อต้องรับมือกับอาชญากรรมร้ายแรง เช่น การฆาตกรรม การตัดสินใจอย่างรวดเร็วในทุกขั้นตอนของการสืบสวนเป็นสิ่งที่คาดหวัง ชะตากรรม
ของผู้ต้องหาซึ่งในข้อหาฆ่าคนตายมีโทษถึงตาย
CNA Women ได้ค้นพบว่าอะไรที่ทำให้เธอรู้สึกแย่ และวิธีที่เธอไข คดีฆาตกรรม ในโรงแรมเกลังที่เกี่ยวข้องกับคนงานชาวบังกลาเทศและสาวใช้ชาวอินโดนีเซียของเขา
การจัดการกับอาชญากรรมร้ายแรงเช่นการฆาตกรรมทำให้มุมมองชีวิตของคุณเปลี่ยนไปหรือไม่?
เมื่อมีการก่ออาชญากรรมร้ายแรง เช่น การฆาตกรรม มันไม่ได้เกี่ยวกับว่าใครถูก แต่ใครถูกทิ้งไว้เบื้องหลัง ผู้กระทำความผิดจะต้องรับผลที่ตามมา และญาติสนิทของผู้เสียชีวิตจะต้องรับความเศร้าโศกของการจากไป
ในฐานะเจ้าหน้าที่สอบสวน ฉันได้เปิดเผยกระบวนการทั้งหมด รวมถึงกระบวนการคิดและการตัดสินใจของผู้กระทำความผิด ซึ่งนำไปสู่โศกนาฏกรรมและการสูญเสียชีวิตหลายครั้ง สิ่งนี้ทำให้ฉันไตร่ตรองมากขึ้นเกี่ยวกับการตัดสินใจเล็ก ๆ น้อย ๆ ในชีวิต ฉันจำเป็นต้องโกรธเรื่องนี้หรือไม่? ฉันสามารถทำสิ่งต่าง ๆ ด้วยวิธีอื่นได้หรือไม่? ฉันควรยอมแพ้ไหม?
ฉันเรียนรู้ที่จะสงบสติอารมณ์มากขึ้นและรวบรวมสติอารมณ์ของตัวเอง ฉันได้เรียนรู้ที่จะให้คุณค่ากับครอบครัวและเพื่อนๆ ของฉัน เพราะเหตุการณ์ในชีวิตไม่อาจคาดเดาได้ เราไม่มีทางรู้ว่าเราเหลือเวลาอีกเท่าไหร่ที่จะใช้กับพวกเขา
การฆาตกรรมในโรงแรมเกลังเป็นคดีฆาตกรรมครั้งแรกของคุณ – บอกเราเพิ่มเติมเกี่ยวกับเรื่องนั้น
credit : แนะนำ : รีวิวเครื่องใช้ไฟฟ้า | รีวิวอาหารญี่ปุ่น | รีวิวที่เที่ยว | ดาราเอวี
